Het zal je misschien verrassen, maar de Australische herder komt uit Amerika. Inderdaad, ondanks de naam is er niets Australisch aan de Australische herder. De vroege voorouders van de Australische herder werkten aan de westkust van de Verenigde Staten als schaapsherders, en veel van die schapen waren overgebracht vanuit Australië. Toen schapen vanuit Frankrijk, Spanje, Nieuw-Zeeland, en Australië naar Amerika kwamen, kwamen de herders en hun honden ook over. 

De Australische herder is intelligent, en vooral een werkhond met een sterk ontwikkeld herders- en waakinstinct. Hij is ook een uitstekende metgezel. De Australische herder is veelzijdig, makkelijk te trainen, en voert zijn taken met enthousiasme uit. Naar andere honden is hij heel verdraagzaam. Omdat de Australische herder, net zoals de Duitse herder, gefokt is om dag in dag uit hard te werken, is het geen hond die het fijn vindt om de hele dag op de bank te zitten.

Sommige Australische herders kunnen wat rustiger en kalmer zijn dan anderen, maar in het algemeen kun je stellen dat Australische herders energieke honden zijn die iets te doen moeten hebben. Eigenaren moeten daarom bereid zijn om, door spel en training, deze honden de tijd en aandacht te geven die ze nodig hebben. Als dit niet gedaan wordt, dan zal hun energie een uitweg moeten vinden, bijvoorbeeld door destructief gedrag zoals graven en knauwen.